Merhabalar kardeşler toplantısının sırası bu sefer bendeydi. Nihayet mazeretlerimizi bir kenara bırakıp toplanabildik. Memlekette oturan ablam da İstanbul’da olması nedeniyle kadromuz tamamlanmış oldu. Muhabetle geçen soframızda zamanın nasıl geçtiğini farketmedik. Bizim ufaklığın misafirlerin etrafında kah gülücükler atıp, kah yarım yamalak kelimelerle etrafta koşarak neşe saçması gelen misafirlerimizin de hoşuna gitti. Hemen akşam oluverdi. Bir dahaki sefere büyük ablamızın yeni taşındığı evinde buluşma kararı alarak herkes evine dağıldı. Torunumun teyzeler giderken yine gelin der gibi herkese el sallayıp öpücük dağıtması hepimizi kahkahaya boğdu. Havanın kapalı olmasından salondaki ışığın yetersiz olduğundan, bütün lambaları açmamıza rağmen resimler loş çıktı. Resimlerin, güzel çıkmasa da, bugünün güzel anısı olarak sitede yer almasını istedim.
